Ege Üniversitesi (EÜ) Eğitim Fakültesi Okul Öncesi Eğitimi Anabilim Kolu tarafından düzenlenen “Çocuk Aile ve Eğitim Seminerleri” kapsamında “Mevsimlik Tarım Emekçisi Ailelerin ve Çocukların Günlük Hayat Süreçleri” bahisli seminer gerçekleştirildi. Çevrimiçi olarak düzenlenen aktifliğin moderatörlüğünü EÜ Eğitim Fakültesi Temel Eğitim Kısmı Okul Öncesi Eğitimi Anabilim Kolu Lideri Doç. Dr. Zeynep Alat’ın üstlendiği seminerde davetli konuşmacı Çağ Üniversitesi Meslek Yüksekokulu’nda öğretim vazifelisi olarak misyon yapmakta olan Emine Saraç’tı. Aktifliğe farklı kısımlardan çok sayıda akademisyen ve öğrenci katıldı.
Programın açılışında konuşan Öğr. Gör. Emine Saraç, “Mevsimlik tarım çalışanı aileler düşük fiyatlarla hayatlarını idame ettirmeye çalışıyorlar. Yaz ve kış aylarında çoğunlukla çadırda barınmak zorunda kalıyorlar. Sıhhat sıkıntıları olduğunda yalnızca acil servisleri kullanabilme imkanları var. Çocuklarının eğitimde kayıt altına alınamamalarından kaynaklı olarak problemler yaşıyorlar. Ulaşım ve güvenlik konusunda badireler yaşamaktalar. Tüm bunlar çocukların eğitimleri açısından başlı başına çok büyük sıkıntılar teşkil ediyor” diye konuştu.
Mevsimlik tarım işçiliğinin çocukların gelişimini ve eğitim süreçlerini olumsuz istikamette etkilediğini söyleyen Saraç, “Çocuklar, mevsimlik tarım işçiliğinin görünmez aktörlerini teşkil etmektedir. Aileler, göç sürecinde çocuklarını geride bırakmaları mümkün olmadığı için mecburen çocukları ile birlikte göç etmektedirler. Yaşadıkları derin yoksulluk, işgücünde kişi sayısına bağlı olarak verilen fiyatlar üzere nedenler, tarım alanlarında çocuk emeğinin kullanımı konusunda aileleri mecburî bırakmaktadır. Göç edilen alanlardaki fizikî ve toplumsal şartlar, çocukların gelişim ve eğitim süreçlerini birçok vakit olumsuz etkilemektedir” diye konuştu.
Emeğe dayalı ağır ziraî üretimin görüldüğü her bölgede mevsimlik, gezici ve süreksiz tarım işçiliğine rastlamanın mümkün olduğunu belirten Saraç, “Mevsimlik tarım personelliği, temel geçim kaynağı tarım olan insanların mevsimsel geçişlere bağlı olarak farklı bölgelerde yer alan tarım alanlarında çalışmak üzere şehirlerarası ve ülkelerarası yer değişikliği yapmaları olarak tanımlanmaktadır. Ülkemizin iklim çeşitliliğine bağlı olarak yöre dışı mevsimlik tarım personelliği geçmişten günümüze devam etmektedir. Bilhassa Doğu ve Güneydoğu bölgelerinden aileler, farklı coğrafik bölgelere, iklime bağlı yetişen ziraî eserlerinin ekim ya da hasat işlerinde çalışmak üzere mevsimsel olarak göç etmeye devam etmektedirler. Bugün, emeğe dayalı ağır ziraî üretimin görüldüğü her bölgede mevsimlik, gezici ve süreksiz tarım işçiliğine rastlamak yahut boş topraklarda oluşturulan çadır kümelerini görmek mümkündür. Türkiye’de mevsimlik tarım personelliği yapan bireylerin ve ailelerin sayısı tam olarak bilinmemekle birlikte bilhassa bu ailelerle birlikte göç eden çocuk sayıları tam olarak tespit edilmemiştir” dedi.
Öğr. Gör. Emine Saraç konuşmasının sonunda mevsimlik tarım personeli ailelerin durumlarının doğurduğu sonuçlardan bahsederek, “Mevsimlik tarım emekçisi ailelerin yılın muhakkak periyotlarında tarım işgücü sağlamak hedefiyle farklı bölgelere göç etmeleri nedeniyle yılın yarısını geçirdikleri tarım bölgelerinde dayanak alabilecekleri akraba ya da komşuluk bağlarından uzakta çekirdek aile olarak yaşamak zorunda kalmaktadırlar. Çocuklar, göç ile geldikleri bölgede kısıtlı imkanlara sahiptir. Eğitime erişim önemli bir meseledir. Akademik takvim bu ailelerin hayat usulüyle uyumlu değildir. Çocukların okula devamı kesintiye uğramaktadır. Bu durum ailelerde çocuklarının eğitim hayatında başarısız olacaklarına yönelik inanç geliştirmelerine sebep olmaktadır. Mevsimlik tarım personeli aileler kendi kültürleri çerçevesinde geçmişte kendi ailelerinden öğrendikleri hayatla uyumlu olan kalıplar temelinde çocuk yetiştirmeye yönelik inanç geliştirmektedir. Ataerkil bir yapıya sahip olmalarına karşın babaların çocuk bakımında etkin rol aldığı görülmektedir. ” diye konuştu.
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı
