De Niro‘nun performansının, daha evvel canlandırdığı dehşetli karakterlerden farklı olduğu ve gündelik berbatlığı epey gerçekçi bir halde yansıttığı belirtiliyor. Bilhassa William Hale’in karakterinin, sıradan insanların ne kadar acımasız olabileceğini gösterdiği ve ülkenin tarihi yerindeki berbatlığın izlerini sürdüğü söz ediliyor.

Filmin genelinde dikkat çeken bir diğer performansın Lily Gladstone‘a ilişkin olduğu, lakin De Niro‘nun Hale karakteriyle mesleğinin en yeterli işlerinden birini sunduğu vurgulanıyor. Hale’in karakteri, sıradanlıkla berbatlığın iç içe geçtiği bir halde canlandırıldığı için etkileyici bulunuyor.

Filmin, 1920’lerdeki Osage Ulusu üyelerinin zenginlikleri uğruna nasıl öldürüldüğüne dair gerçek bir kıssa anlattığı ve Amerika’nın tarihindeki berbatlığın derinliklerine indiği belirtiliyor. De Niro’nun performansının, çeşit ve tarih mitolojilerini sorgulayan ve gerçek berbatların nasıl göründüğünü gösteren bir yorum sunduğu tabir ediliyor.

Sonuç olarak, “Killers of the Flower Moon” sineması, De Niro ve Scorsese‘nin evvelki işlerinden farklı bir halde, gündelik berbatlığı gerçekçi bir formda yansıttığı için öne çıkıyor. Hale karakterinin abartılmadan canlandırılması ve De Niro’nun performansındaki gerçekçilik, sineması öteki çalışmalardan ayıran ögeler olarak öne çıkıyor. Bu sinema, Amerika’nın tarihî kötülüğünü ve sıradan insanların ne kadar acımasız olabileceğini anlatan etkileyici bir öykü sunuyor.

Bilim insanları gözlemsel datalar yoluyla Samanyolu galaksisinin eğri olduğunu ve kenarlarının da etek üzere dalgalı olduğunu uzun müddettir bilse de, sebebini kimse açıklayamamıştı.

YENİ YAPILAN ÇALIŞMADA GALAKSİNİN NASIL EVRİMLEŞTİĞİ AÇIKLANIYOR

Populer Science Türkçe’de yer alan çalışmanın detaylarına nazaran Harvard & Smithsonian Astrofizik Merkezinde çalışan gökbilimciler, bu olguyu tümüyle açıklayan birinci hesaplamaları gerçekleştirdi. Araştırmacıların ulaştığı güçlü bulgular, Samanyolu galaksisinin ayarı kaçmış bir karanlık husus halesiyle örtülü olduğunu gösteriyor. Galaksinin nasıl evrimleştiğiyle ilgili mevcut anlayışı da destekleyen çalışma, karanlık unsurun birtakım gizemlerine yönelik ipuçları sunabilir.

Yeni hesaplamalar, Harvard & Smithsonian Astrofizik Merkezine bağlı Griffin Fen ve Sanat Yüksek Lisans Fakültesinde çalışan Jiwon Jesse Han öncülüğünde yürütülmüş. Nature Astronomy bülteninde yayımlanan çalışmada, her ikisi de Harvard & Smithsonian Astrofizik Merkezi ve Gökbilim Kısmında fakülte üyesi olan eş müellifler Charlie Conroy ile Lars Hernquist de yer alıyor.

Galaksimiz, yıldız halesi ismi verilen ve cihanın çok uzak kısımlarına kadar ulaşan, yayılı bir bulutun içerisinde duruyor.

Harvard’daki araştırma kadrosu, geçtiğimiz yıl yayımlanan çığır açıcı çalışmada bu yıldız halesinin biçiminin bir zeplin yahut Amerikan futbolu topu üzere eğri ve eliptik olduğu sonucuna vardı.

Buradan yola çıkan araştırmacılar, Samanyolu galaksisinin içindeki ve etrafındaki her şeyi saran daha büyük boyutlu bir yapı olan karanlık unsur halesinin de birebir hali taşıdığını varsaydılar. Karanlık unsur galaksi kütlesinin yüzde 80’ine kadarını oluştururken, ışıkla etkileşime geçmediği için görülemiyor. Hasebiyle bu halenin haline dair çıkarım yapılması gerekiyor. Eğri, dikdörtgenimsi bir karanlık husus halesinin içindeki yıldızların yörüngelerini çeşitli modeller yardımıyla hesaplayan araştırma kadrosu, yamuk ve kenarları dalgalı galaksi gözlemleriyle neredeyse eksiksiz formda bir örtüşme olduğunu keşfetti.

“Sanal canlandırmalarda, eğri bir karanlık hale aslında hayli yaygın formda karşımıza çıkıyordu ama bunun Samanyolu galaksisi üzerindeki tesirini kimse araştırmamıştı” diyor Conroy. “Görünüşe nazaran bu eğrilik, galaksimizin oynak diskinin hem boyutunu hem de istikametini açıklamayı sağlayan hoş bir sistem.”

Bilim insanları uzun bir müddettir Samanyolu galaksisinin galaktik bir çarpışma oluştuğunu varsayım etmişti. Gökbilimcilerin yeni çalışması, bu hipotezin altını daha da fazla çiziyor.

“Galaksi yalnızca kendi başına evrimleşseydi, bu güzel, küre formundaki haleye, bu hoş, düz diske sahip olurdu” diyor Han. “Bu sebeple halenin eğri olması ve zeplin gibisi bir halinin bulunması, galaksimizin iki galaksinin çarpıştığı bir birleşme olayından geçtiğini akla getiriyor.”

Bilim insanlarının bu karanlık husus halesinin beklenen formuna dönük yürüttüğü hesaplamalar, fizikte çözülmemiş gizemlerden biri olmayı sürdüren karanlık hususun özelliklerine ve parçacık tabiatına yönelik de ipuçları sunabilir. Han şu biçimde açıklıyor: “Verilerimizdeki galaksinin global olmaması, karanlık unsurun kendisiyle etkileşiminde birtakım sonlar olduğunu düşündürüyor.”

Bulguların sağladığı itimat, cihanın birden fazla kısmını meydana getiren ve çözülemeyen karanlık hususun daha âlâ usullerle araştırılmasına yol açabilir. Bunlar ortasında, galaksi boyunca gezen minyatür karanlık unsur haleleri olan karanlık alt halelerin kinematik imzalarını saptamada yeni tekniklerin keşfedilmesi de var.