Sabah Duşunun Avantajları

Tazeleyici Başlangıç: Sabah duşu, gününüze enerjik bir başlangıç yapmanıza yardımcı olabilir. Sizi uyanık ve canlı hissettirebilir.

Saç Tarzınızı Hazırlar: Saç tarzınızı düzeltmek ve şekillendirmek için sabah duşu almak, saçınıza hal vermeniz için yararlıdır.

Terapi ve Zihinsel Hazırlık: Duş alma, gününüze odaklanmak, düşünmek ve meditasyon yapmak için bir fırsat sunar.

Sabah Duşunun Dezavantajları

Vakit Kaybı: Sabah duşu, vaktin sıkıldığı sabah saatlerinde ekstra vakit gerektirebilir.

Cilt Kuruluğu: Sık sık sabah duşu almak, cildinizi kurutabilir, zira sıcak su ciltteki doğal yağları yok edebilir.

Akşam Duşunun Avantajları

Stresten Kurtulma: Akşam duşu, günün gerilimini atmanıza yardımcı olabilir ve gevşemenizi sağlar.

Uyku Öncesi Rahatlık: Sıcak bir duş, uykuya geçişinizi kolaylaştırabilir ve daha yeterli bir uyku kalitesi sunabilir.

Cilt Bakımı: Akşam duşu, gün boyunca ciltte biriken kir ve makyajı temizlemek için ülküdür.

Akşam Duşunun Dezavantajları

Sabah Uyanmak Güç Olabilir: Birtakım beşerler akşam duşu aldıklarında sabahları uyanmakta zorluk yaşayabilir, zira bedenleri hala rahat ve gevşek hisseder.

Zaman Kaybı: Akşam duşu, akşam saatlerinizi meşgul edebilir ve toplumsal etkinliklere katılma fırsatını sınırlayabilir.

Sonuç olarak, sabah mı yoksa akşam mı duş almanın daha uygun olduğu ferdî tercihlere ve hayat usulüne bağlıdır. Birtakım beşerler her iki vakit diliminde de duş almayı tercih ederken, kimileri ise sabahları güç toplamak yahut akşamları rahatlamak isteyebilir. Kıymetli olan, bedeninizin gereksinimlerine ve hayat biçiminize uygun olanı seçmektir.

ANYONE BUT YOU SİNEMASINDA KİMLER OYNUYOR?

‘Euphoria’ dizisinin yıldızı Sydney Sweeney ve ‘Top Gun: Maverick’ sinemasının yıldızı Glen Powell, ‘Anyone But You’ isimli sinemada Bea ve Ben olarak başrolü paylaşıyor, eski rakiplerin geçersiz sevgiliye dönüştüğü karakterleri canlandıracaklar.

İki sefer Emmy’ye aday gösterilen Sweeney, dramatik karakterlerle tanınıyor ve ‘Euphoria’, ‘The White Lotus’ (1. Sezon), ‘The Handmaid’s Tale’ üzere dizilerde ve ‘The Voyeurs’ ile ‘Clementine’ üzere sinemalardaki performanslarıyla tanındı. ‘Reality’ isimli biyografi sinemasıyla eleştirmenlerden övgü almış olan Sweeney, 1968 üretimi Jane Fonda sinemasının tekrar çekimi olan ‘Barbarella’ projesinin yapımcılığını üstlenerek başrolde yer alacak. 

Diğer başrol oyuncusu Powell, aksiyon temalı rollerle tanınmasına karşın, romantik komedilere yabancı değil. Daha evvel Zoey Deutch ile birlikte oynadığı Netflix sineması “Set It Up” ve kara güldürü dizisi “Scream Queens”de rol aldı. Powell, yakın vakitte Toronto Memleketler arası Sinema Şenliği’nde gösterilen ve eleştirmenlerden yüksek övgü alan Richard Linklater’ın suç-komedi sineması “Hit Man”de de yer aldı.

Sweeney ve Powell’ın yıldız gücü ve ekranlardaki kimyası, hayranları çekmekte yardımcı olacakken, ‘Anyone But You’ tıpkı vakitte Dermot Mulroney üzere bir oyuncu takımını da içeriyor. Romantik güldürü çeşidinde birçok tanınan sinemada rol almış olan Mulroney, “My Best Friend’s Wedding”, “The Wedding Date”, “About Schmidt” üzere üretimlerdeki performanslarıyla tanınır. Ayrıyeten “Pure Genius”, “Homecoming”, “Secret Invasion” ve “Hanna” üzere dizilerde de rol aldı. Mulroney’e, Alexandra Shipp, GaTa, Hadley Robinson, Michelle Hurd, Darren Barnet, Rachel Griffiths, Bryan Brown ve Joe Davidson üzere oyuncular eşlik ediyor.

ANYONE BUT YOU SİNEMASINDA NE VAKİT YAYIMLANACAK?

‘Anyone But You’, 22 Aralık 2023 Cuma günü gösterime girecek ve Illumination’ın animasyon macerası “Migration” ve Sean Durkin’in yıldızlarla dolu güreş draması “The Iron Claw” ile tıpkı anda gösterime girecek. Sinema daha evvel 15 Aralık 2023 tarihine ayarlanmıştı, fakat bir hafta sonraya ertelendi.

ANYONE BUT YOU SİNEMASININ KONUSU NE?

Harika bir birinci randevunun akabinde Bea (Sydney Sweeney) ve Ben’in (Glen Powell) ateşli cazipliği buz üzere bir hal alır; ta ki kendilerini Avustralya’daki bir düğünde beklenmedik bir biçimde yine bir ortaya gelene kadar. Böylelikle her iki olgun yetişkinin yapacağı şeyi yaparlar: bir çiftmiş üzere davranmak.

Mauro Icardi’nin gerisinde yeni bir bölgede oynamasıyla ilgili konuşan Kerem Aktürkoğlu, TRT Spor’a yaptığı açıklamada, “Aslında, ben kanat üzere de oynamıyordum kanat oynadığım vakit. Daha fazla içeride oynuyordum. Kanattan içeriye gitmek daha kolay artık sırtında bir rakiple oynuyorsun. Olağan ki güç, kolay değil. Oynadıkça daha da güzel performans göstereceğime inanıyorum” dedi.

Açıklamalarına devam eden Kerem Aktürkoğlu, “Kendimi geliştirmek üzere bir hırsım var. Vakit zaman birtakım şeyleri yapamıyorum. Yapamadığım vakit tenkitler oluyor. Bunlar olağan fakat yaptığım şeyler çok çabuk unutuluyor. Yapamadıklarım hiç unutulmuyor. Bunlar da tolerans gösterilirse bence daha farklı olacak her şey” sözlerini kullandı.

Kerem Aktürkoğlu son olarak, “İnşallah mevkime alışırım. Kanatta da oynama devam edeceğim. Hocamızın tercihi. Grup için elimden geleni yapmaya çalışıyorum. Genel olarak performans olarak katkı sağlamak kıymetli. Bugün gol attım fakat kıymetli olan her manada katkı sağlamak takıma” dedi.

Takip eden yıllarda öteki gariplikleri fark etmeye başladım. Ellerim titriyordu ve yazı yazmak giderek zorlaşıyordu. Tabipler bana hiç bir karşılık veremedi. Hatta abarttığımı düşündüler.

Semptomlarım giderek kötüleşiyordu fakat buna rağmen, duyacaklarıma hazırlıklı değildim.

Doktor bana “Sende az görülen, ataksi isimli bir nörolojik hastalık var” dedi.

Ataksinin birçok çeşidi var lakin bendekine AOA2 deniyor ve milyonda üç şahısta görülüyor.

Son altı yıldır hala bu diyaloğun bir hayal, garip bir düş olduğunu umarak uyanıyorum.

Ataksi nedir?

Bugün (25 Eylül), Ataksi Farkındalık Günü.

Ataksi, beyinciği etkileyen nörolojik bir hastalık. Beyincik küçük olsa da çok değerli zira istikrar, uyum, konuşma ve göz hareketleri üzere temel insani fonksiyonları denetim ediyor.

Ataksi her yaşta görülebiliyor ve farklı nedenleri olabiliyor. Örneğin baş yaralanmaları, viral enfeksiyonlar, uyuşturucu ve alkol ya da anne ve babadan alınan kusurlu genler ataksiye yol açabiliyor.

Ataksinin bir çok tipi var, fakat İngiltere Ulusal Sıhhat Hizmeti (NHS) üç genel kategoriye ayırıyor

• Edinilen ataksi: Belirtiler bir travma, felç, MS hastalığı, beyin tümörü ya da beyin ya da hudut sistemini etkileyebilecek başka meselelerden kaynaklanıyor.

• İdiopatik geç başlayan serebellar ataksi (ILOCA): Beyin bilinmeyen nedenlerden kademeli olarak hasar alıyor

• Irsi ataksi: Belirtilerin vakitle yavaş yavaş görüldüğü ve genetik kusurlardan kaynaklanan tipi (Bu tıpta en çok görüleni Friedreich Ataksisi)

Zamanla istikrar ve uyum kötüleşmeye başlıyor. Ataksi hastalarında istemsiz hareketler ve titremeler de görülebiliyor.

Fiziksel semptomlara ek olarak, yorgunluk ve beyin sisi üzere görülemeyen belirtileri de var.

AOA2’nin çok az görülmesi nedeniyle, daha sık görülenlere kıyasla çok fazla araştırma da yapılmıyor.

Marina’nın hikayesi

Marina, Tallulah’ın İspanya’da yaşayan bir arkadaşı ve hekim. Nöroloji doktorası yapıyor ve Freidrich Ataksisi hastası.

“Hep çok çevik olmuşumdur lakin birden koşmak, eğilmek, merdiven inmek doğal gelmemeye başladı ve neden olduğunu anlayamıyordum.”

Marina’nın teşhisi 19 yaşında bir nöroloji uzmanına gittiğinde konuldu.

“Yaşadıklarımın doğal olmadığını bilsem de, nöroloğun bana bir hap vereceğini ve sonra olağana döneceğimi düşündüm.”

“Ama bana büyük ihtimalle Friedrich Ataksisi olduğumu söyledi. Daha evvel hiç duymamıştım. Hayatımın en makûs günlerinden biriydi.”

Ama Marina, bulaşıcı bir iyimserliğe sahip bir insan.

“Teşhis bir manada beni rahatlattı, zira bana neler olduğunu açıklayabiliyordum. Yıllar boyunca kötüleştim ve olağan bir ömür sürdürme umudumu büsbütün kaybettiğimde, birinci kere bir tedaviye onay verdiler.”

Şubat ayında ABD Besin ve İlaç Dairesi, Friedrich Ataksisinin ilerlemesini yavaşlatabilecek omaveloxolon isimli bir ilaca onay verdi.

Marina “İlacın İspanya’ya gelmesi vakit alacak olsa da ve finanse edilebilmesi için uğraş etmek zorunda kalacak olsak da, bu büyük bir umut” diyor.

Nadir hastalıklar ve yas

Dejeneratif (dokuların olağan yapılarının bozulup olağan işlevlerini yapamayacak hale gelmesi) bir hastalığa sahip olmanın nasıl hissettirdiği sorulduğunda, bunu bir yas süreci olarak tanımlıyorum. Bir vakitler yapabildiğiniz şeyleri yapma kabiliyetini yavaş yavaş kaybetmek doğal ki çok üzücü.

Nadir bir hastalık sahibi olmanın büyük bir duygusal bedeli var. Yalnızca ağrı ve eski benliğinizi kısmen kaybetmenin verdiği öfke değil, tıpkı vakitte bir vakitler planladığınız gelecek, düşleriniz için de bir yas.

Son yıllarda hareket kabiliyetim kıymetli ölçüde azaldı. İstikrarım neredeyse komik durumda ve koordinasyonum büsbütün kayboldu üzere.

İleri gitmek istediğimde geriye yanlışsız sendeliyorum ve yürümek için ayaklarımı üst kaldırmam gerektiğini unutup, bir penguen üzere sallanıp duruyorum.

En berbat günlerimde, görme yetimi de kaybediyorum. Düzgün düşünemiyorum ve bazen ağzımdan tek bir söz çıkarken bile çok zorlanıyorum. Beyin sisi çok gerçek bir durum.

Son devirde şu ana kadarki en makus günlerimi geçiriyorum. Kendimi hıçkıra hıçkıra ağlarken buluyorum. Tek bir tahlil var. Gururumu, tasalarımı ve başka her şeyi geride bırakıp, bir tekerlekli sandalye almalıyım.

Engelleri aşmak

25 yaşındayım ve bu başıma gelmemeliydi. Bir kat merdiven çıkmak Everest’e tırmanmak üzere olmamalı. Eklem ağrısı çekmemeliyim.

Daha evvel bacağımı kırdığımda tekerlekli sandalye kullanmıştım. Fakat o vakit kendime daha çok güveniyordum. Bacağım alçıdaydı ve bu herkesin başına gelebilecek bir şeydi.

Geriye dönüp baktığımda, dertsiz ve evhamsız geçen o haftaları sevdiğimi fark ediyorum. Neden yürümediğim sorusunun çok makul bir nedeni vardı. Utanmıyordum ve tabuların baskısı altında değildim.

Otobüs sürücülerinin, bir tekerlekli sandalye kullanıcısının dolu otobüsten inmesi biraz uzun sürünce, oflayıp pufladıklarını gördüm. Bir şeye uzanmak için yardım istediğimde, tezgahtarların gözlerini devirdiklerine şahit oldum.

Biraz öğüt ve teşvik ve hatta bunları yaşayan öbür birileriyle konuşabilmek en çok istediğim şey. Zira insanların % 84’ünün bedenen sağlam olduğu bir dünyada yaşamak, çok yalnız hissettirebiliyor.

Takip eden yıllarda öbür gariplikleri fark etmeye başladım. Ellerim titriyordu ve yazı yazmak giderek zorlaşıyordu. Hekimler bana hiç bir cevap veremedi. Hatta abarttığımı düşündüler.

Semptomlarım giderek kötüleşiyordu lakin buna rağmen, duyacaklarıma hazırlıklı değildim.

Doktor bana “Sende ender görülen, ataksi isimli bir nörolojik hastalık var” dedi.

Ataksinin birçok tipi var lakin bendekine AOA2 deniyor ve milyonda üç bireyde görülüyor.

Son altı yıldır hala bu diyaloğun bir hayal, garip bir düş olduğunu umarak uyanıyorum.

Ataksi nedir?

Bugün (25 Eylül), Ataksi Farkındalık Günü.

Ataksi, beyinciği etkileyen nörolojik bir hastalık. Beyincik küçük olsa da çok kıymetli zira istikrar, uyum, konuşma ve göz hareketleri üzere temel insani fonksiyonları denetim ediyor.

Ataksi her yaşta görülebiliyor ve farklı nedenleri olabiliyor. Örneğin baş yaralanmaları, viral enfeksiyonlar, uyuşturucu ve alkol ya da anne ve babadan alınan kusurlu genler ataksiye yol açabiliyor.

Ataksinin bir çok tipi var, fakat İngiltere Ulusal Sıhhat Hizmeti (NHS) üç genel kategoriye ayırıyor

• Edinilen ataksi: Belirtiler bir travma, felç, MS hastalığı, beyin tümörü ya da beyin ya da hudut sistemini etkileyebilecek başka meselelerden kaynaklanıyor.

• İdiopatik geç başlayan serebellar ataksi (ILOCA): Beyin bilinmeyen nedenlerden basamaklı olarak hasar alıyor

• Irsi ataksi: Belirtilerin vakitle yavaş yavaş görüldüğü ve genetik kusurlardan kaynaklanan çeşidi (Bu çeşitte en çok görüleni Friedreich Ataksisi)

Zamanla istikrar ve uyum kötüleşmeye başlıyor. Ataksi hastalarında istemsiz hareketler ve titremeler de görülebiliyor.

Fiziksel semptomlara ek olarak, yorgunluk ve beyin sisi üzere görülemeyen belirtileri de var.

AOA2’nin çok ender görülmesi nedeniyle, daha sık görülenlere kıyasla çok fazla araştırma da yapılmıyor.

Marina’nın hikayesi

Marina, Tallulah’ın İspanya’da yaşayan bir arkadaşı ve hekim. Nöroloji doktorası yapıyor ve Freidrich Ataksisi hastası.

“Hep çok çevik olmuşumdur lakin birden koşmak, eğilmek, merdiven inmek doğal gelmemeye başladı ve neden olduğunu anlayamıyordum.”

Marina’nın teşhisi 19 yaşında bir nöroloji uzmanına gittiğinde konuldu.

“Yaşadıklarımın doğal olmadığını bilsem de, nöroloğun bana bir hap vereceğini ve sonra olağana döneceğimi düşündüm.”

“Ama bana büyük ihtimalle Friedrich Ataksisi olduğumu söyledi. Daha evvel hiç duymamıştım. Hayatımın en makus günlerinden biriydi.”

Ama Marina, bulaşıcı bir iyimserliğe sahip bir insan.

“Teşhis bir manada beni rahatlattı, zira bana neler olduğunu açıklayabiliyordum. Yıllar boyunca kötüleştim ve olağan bir hayat sürdürme umudumu büsbütün kaybettiğimde, birinci sefer bir tedaviye onay verdiler.”

Şubat ayında ABD Besin ve İlaç Dairesi, Friedrich Ataksisinin ilerlemesini yavaşlatabilecek omaveloxolon isimli bir ilaca onay verdi.

Marina “İlacın İspanya’ya gelmesi vakit alacak olsa da ve finanse edilebilmesi için uğraş etmek zorunda kalacak olsak da, bu büyük bir umut” diyor.

Nadir hastalıklar ve yas

Dejeneratif (dokuların olağan yapılarının bozulup olağan işlevlerini yapamayacak hale gelmesi) bir hastalığa sahip olmanın nasıl hissettirdiği sorulduğunda, bunu bir yas süreci olarak tanımlıyorum. Bir vakitler yapabildiğiniz şeyleri yapma kabiliyetini yavaş yavaş kaybetmek natürel ki çok üzücü.

Nadir bir hastalık sahibi olmanın büyük bir duygusal bedeli var. Yalnızca ağrı ve eski benliğinizi kısmen kaybetmenin verdiği öfke değil, birebir vakitte bir vakitler planladığınız gelecek, düşleriniz için de bir yas.

Son yıllarda hareket kabiliyetim kıymetli ölçüde azaldı. İstikrarım neredeyse komik durumda ve koordinasyonum büsbütün kayboldu üzere.

İleri gitmek istediğimde geriye hakikat sendeliyorum ve yürümek için ayaklarımı üst kaldırmam gerektiğini unutup, bir penguen üzere sallanıp duruyorum.

En berbat günlerimde, görme yetimi de kaybediyorum. Düzgün düşünemiyorum ve bazen ağzımdan tek bir söz çıkarken bile çok zorlanıyorum. Beyin sisi çok gerçek bir durum.

Son devirde şu ana kadarki en makus günlerimi geçiriyorum. Kendimi hıçkıra hıçkıra ağlarken buluyorum. Tek bir tahlil var. Gururumu, korkularımı ve öteki her şeyi geride bırakıp, bir tekerlekli sandalye almalıyım.

Engelleri aşmak

25 yaşındayım ve bu başıma gelmemeliydi. Bir kat merdiven çıkmak Everest’e tırmanmak üzere olmamalı. Eklem ağrısı çekmemeliyim.

Daha evvel bacağımı kırdığımda tekerlekli sandalye kullanmıştım. Fakat o vakit kendime daha çok güveniyordum. Bacağım alçıdaydı ve bu herkesin başına gelebilecek bir şeydi.

Geriye dönüp baktığımda, dertsiz ve evhamsız geçen o haftaları sevdiğimi fark ediyorum. Neden yürümediğim sorusunun pek makul bir nedeni vardı. Utanmıyordum ve tabuların baskısı altında değildim.

Otobüs sürücülerinin, bir tekerlekli sandalye kullanıcısının dolu otobüsten inmesi biraz uzun sürünce, oflayıp pufladıklarını gördüm. Bir şeye uzanmak için yardım istediğimde, tezgahtarların gözlerini devirdiklerine şahit oldum.

Biraz öğüt ve teşvik ve hatta bunları yaşayan öbür birileriyle konuşabilmek en çok istediğim şey. Zira insanların % 84’ünün bedenen sağlam olduğu bir dünyada yaşamak, çok yalnız hissettirebiliyor.

Unutulmaya yüz tutmuş sanat kollarını yine gün yüzüne çıkartan KO-MEK binlerce yıllık marküteri sanatı için yeni ustalar yetiştiriyor.

Unutulmaya yüz tutmuş binlerce yıllık kültürel miraslarımızı yine gün yüzüne çıkartarak gelecek jenerasyonlara aktaracak ustalar yetiştiren KO-MEK artık de marküteri sanatını geleceğe taşıyacak ustalar yetiştiriyor. Hayli zahmetli ve vakit isteyen bu sanatın tekrar hak ettiği bedeli kazanmasını amaçlayan KO-MEK, İlimtepe Kurs Merkezinde açmış olduğu marküteri kursuyla eğitimlere başladı. Epeyce ilgi gören marküteri kursuna katılan kursiyerlerin kimi yeni bir meslek edinmek için geliyor kimisi de grafik tasarım mezunu olan Cerensu Yılmaz üzere mesleğine el mahareti kazandırıp, uygulamada daha güzel işler yapabilmek için KO-MEK’i tercih ediyor.ASIRLAR ÖTESİNDEN GELEN EŞŞİZ BİR SANATMarküteri türlü renklerden oluşan ahşap ve ahşap kaplamaların el ustalığı sayesinde aletlerle kesilerek hiçbir katkı hususu ve boya kullanılmadan yapılan ahşap oyma sanatıdır. Marküteri sanatı tarih periyotlarında birinci kere Mısırlılar tarafından uygulanmıştır. Estetik, zarafet ve tarz olarak beğeni kazanan sanatta ilerleyen akımlar çoğalarak birinci vakitte yapılan eserler karşısında değerini kaybeden sanatlardan biri olmuştur. Marküteri sanatı 20. yüzyıla gelindiğinde duraklamaya girerek yalnızca bu işe gönül vermiş birtakım değerli sanatkarlar tarafından devam edilmiştir.OSMANLI’DA TEPE YAPTIOsmanlı’da bu sanat Fatih Sultan Mehmet vaktinde icra edilerek birtakım saray ve kasırlarda vaktin ustaları tarafından uygulanmıştır. Fatih Sultan Mehmet Han tarafından önemsenerek geliştirilen bu sanat vakit geçtikçe unutulmaya yüz tutmuş ve çok azalan sanatlar ortasına girmiştir. Marküteri herkes tarafından kendine özel yapılan sanat olmuş, bir ikincisinin tekrarı mümkün değildir. Özellik ahşap desenlerinin değişmesinden dolayı tıpkı desenin tutturulması hayli zordur. Hasebiyle Marküteri sanatındaki yapıtların sahibi olmak şimdilerde ayrıcalık taşımaktadır.İLK KERE İLİMTEPE MERKEZ MESCİDİNDE UYGULANDIGünümüzde maliyeti epeyce yüksek olan marküteri sanatının imali saray restoreleri üzere yerlerde uygulanıyor. Marküteri yalnızca kuru tabanlarda uygulanan bir çalışmadır. Islak tabanda uygulanması çok sağlıklı sonuçlar vermez. Genelde sandık, yemek odası, yatak odası, sehpalar üzerine uygulanan ahşap tekniklerinden biridir. Epeyce özel olan bu sanatı vilayetimizde uygulayan Adil Fikret Togaç şimdiye kadar hiçbir mescitte uygulanmayan bu sanatı İlimtepe Merkez Mescidinin kolonlarında uygulayarak bir birincisi gerçekleştirmiş oldu. Marküteri sanatının bir saray sanatı olduğunu söz eden Adil Fikret Togaç, “İslami motifler üzerine işlenen bu kaplamalarda yaklaşık 4 bin kesim kullanılıyor. birçok etaptan geçen bu sanat yapıtını birinci defa İlimtepe Merkez Mescidinde kullanarak bir birincisi gerçekleştirmiş olduk” dedi.GELECEĞE ESER BIRAKIYORUZİlmek ilmek işlenen bir sanat olan marküteri sanatı kursuna katılan İlimtepe KO-MEK kursiyerleri binlerce parçayı bir ortaya getirerek birbirinden özel sanat yapıtları oluşturmak için harıl harıl çalışıyor. Mühendis olan ve birebir vakitte marküteri sanatına gönül veren Selin Keyifli, “Marküteri sanatını daha evvel görmüştüm, güç ve sabır isteyen tıpkı vakitte teknik maharet isteyen bir kurs. KO-MEK sayesinde rahatlıkla öğrenebiliyoruz. Burada yaptığımız eserler hem bize bir anı olacak hem de sevdiklerimize eşsiz bir eser ikram etmiş olacağız” diyerek, KO-MEK’e teşekkür etti.‘’53 YAŞINDA YENİ BİR MESLEK SAHİBİ OLDUM”Bir başka kursiyer Yılmaz Yılmaz ise “Bu sanatı birinci sefer İlimtepe Merkez Mescidinde gördüm. Güç bir sanat lakin her işi uzmanından öğrenirseniz sabırlı ve dikkatli bir formda yapılacak bir sanat. Burada öğrendiklerimle Edirnekari diye tanımladığımız bir eser yapıyorum. Bizim için çok hoş bir eğitim oluyor. Ben 53 yaşından sonra KO-MEK sayesinde yeni bir meslek sahibi oldum. Herkes de buraya gelerek ilgi duyduğu meslekte eğitim alabilir” tabirini kullandı. Kaynak: (BYZHA) – Beyaz Haber Ajansı